Haar wereld veranderde vorig jaar december. ,,Ik bleek een melanoom, een tumor, in mijn oog te hebben. Van de ene op de andere dag kwam ik daarachter. Ik zat bij de tandarts en wreef in mijn linkeroog. Ineens merkte ik dat ik rechts een stuk van mijn gezichtsveld miste.”
Binnen de kortste keren belandde ze in het oogziekenhuis. ,,De bekende rollercoaster…”, zegt Westerlaken. ,,Ze hebben meteen geadviseerd om mijn oog te laten verwijderen. Bestraling was ook mogelijk, maar dat heeft allerlei nadelen en ik zou toch niet meer met het oog kunnen zien. Bovendien wilde ik er zelf ook vanaf. Je hebt toch een soort tijdbom in je lijf. Dat is heel eng.”
